Vis in ne bokal

Soms wint da bjèstje in myn hoofd teveel terrein
Ton peis ik, da moe gjèstig zyn
Vôo gjèst’lyk dôod te zyn

Lyk mijn meter in heure rolstoel
Noa ne dôoie vis aan ‘t kyken
Met heur öde vingers
Tegen den bokoal aan ’t tikken

Soms wint da bjèstje in myn hoofd teveel terrein
Ton peis ik, da moe gjèstig zyn
Vôo gjèst’lyk dôod te zyn

Mie zorg’n moaken
Over myn chique voiture
Sigar’n smôor’n en whisky drink’n
Die veel te duur es

Soms wint da bjèstje in myn hoofd teveel terrein
Ton peis ik, da moe gjèstig zyn
Vôo gjèst’lyk dôod te zyn

Veel te lange peiz’n
Over welk een kljèdje vandoage
Met de vinger wijz’n
Noar iederjèn die üt de roage is

Soms wint da bjèstje in myn hoofd teveel terrein
Ton peis ik, da moe gjèstig zyn
Vôo gjèst’lyk dôod te zyn

Niks zeggen
Me veel te veel woord’n
Veel te luwe klapp’n
Omdat de stilte oorverdovend is …

Moar vandoage kan yk lachen
Met da bjèstje in mijn hôofd
‘k Wete tenminste
Dak nie gjèst’lyk ben verdoofd
‘k Kan ip en nere en
Weg en were
En nieverst en overal
‘k Ben nog lang gjène vis
In nen bokal