Allene lichaam sleur ik
mee  - 75
kilo zwaar,
en een kop vol secreten.
Geen afscheid, papier of spiegel-
beeld valt achter dezen tocht
nog te naaien of te
lijmen.

Ik wachtte niet op mijn dood,
maar gaf mijn ziel als
onderpand, als losgeld
voor de overkant, als
waarborg voor ’t bereiken
van de zonnekant

Ooit strand ik wel,
in een land ik wel,
als ik een ja en
een sleutel en
nieuwe verhalen.
Ooit strand ik wel,
zielsverwant ik wel,
en kan die 21 gram terug
neder dalen.